به نقل از «پارس نیوز»

حسام منظور در زندگی یک خون‌آشام

تاریخ انتشار: ۵ تیر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۱۹۷۷۳۰

به گزارش پارس نیوز، 

حسام منظور بازیگر جوان تئاتر و تلویزیون پس از بازی در سریال موفق «بانوی عمارت» و «برادر جان» در شبکه سه سیما، تصمیم دارد تئاتری را پس از دو سال دوری از صحنه نمایش اجرا کند.

منظور درباره جزئیات تمریناتشان قبل از اجرا در گفت‌وگو با فارس توضیح داد: در حال حاضر مشغول تمرین نمایش هستیم و آخرین مراحل آن را طی می‌کنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

طبق صحبت‌هایی که با پردیس تئاتر شهرزاد انجام دادیم بعد از اخذ مجوزهای لازم از ابتدای مرداد به صحنه خواهیم رفت.

وی با اشاره به اینکه خوش شانس بوده با یک گروه جوان مشغول به کار است، گفت: خوشبختانه گروه ما خلاق و با ایده‌های جدید هستند، از طراحی و بازیگری تا سایر عوامل همه از بچه‌های گروه خودمان هستند. تعدادی هم از گذشته با آنها کار کرده بودیم. در جمع انرژی خوبی در گروه حاکم است و در این مدت ما سعی کردیم بهترین اتفاقاتی که می تواند بیافتد را رقم بزنیم.

منظور درباره محتوای نمایش و موضوع آن توضیح داد:‌ این نمایش درباره ملکه خون‌آشام مجارستان است که یک شخصیت تاریخی محسوب می‌شود. البته در تئاتر همیشه این دام وجود دارد که درباره موضوعات تاریخی به تله بیوگرافی و زندگی افراد بیافتیم.

وی در ادامه افزود: من نه دوست دارم و نه علاقه دارم که نگاه بیوگرافیک و زندگی‌نامه‌ای به مسائل تاریخی داشته باشم، ما به دنبال ایجاد و انجام پرسش‌های جدید درباره زندگی آدم‌ها هستیم وگرنه بیوگرافی را در کتاب و سینما می‌توان جستجو کرد ام در تئاتر نوع دیگری است.کمااینکه سایر نمایشنامه‌نویسان در موضوعات تاریخی در تئاتر رویکرد زندگی‌نامه‌ای نداشته‌اند ما هم از منظر خود به زندگی باتوری نگاه کردیم. رویکرد ما بیشتر پرسشگرانه بوده تا رویکرد بیوگرافیک داشته باشیم.

وی با بیان اینکه دو مؤلفه قصه گویی و سرگرم‌کنندگی در تئاتر خیلی اهمیت دارد،‌گفت: اگر اثری سرگرم کننده نباشد،‌تماشاگر آن را نگاه نمی‌کند و اگر داستان هم نداشته باشد و نتواند قصه بگوید، به خوبی تماشاگر با آن ارتباط نمی‌گیرد.

منظور اظهار داشت: این دو رویکرد همیشه برای من اولویت داشته است و در این نمایش سعی کردم هم اثر سرگرم کننده‌ای و هم قصه را در دست داشته باشم چرا که اگر تماشاگر با اثر ارتباط برقرار نکند، نمی‌تواند لایه‌های دیگر اثر را کشف کند.

بازیگران این نمایش امین طباطبایی، نسیم میرزاده، رامین یحیی زاده، پیام امیر عبدالهیان، هدیه رضایی، هانیه مهری، بردیا رحمتی، مهدی حیدریان، پریسا اسدالهی، آتنا قیدی، ارغوان یاراحمدی به علاوه حسام منظور هستند.

سایر عوامل نمایش داریوش پیرو، طراح صحنه و لباس ، آرمین خیردان، آهنگساز و عرفان ناظر به عنوان مشاور در این نمایش با گروه همکاری می‌کنند.

 

منبع: پارس نیوز

کلیدواژه: تئاتر تلویزیون بازی انرژی انرژی بازی تئاتر تلویزیون زندگی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۱۹۷۷۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جای خالی یک سریال ایرانی درباره حسن صباح 

  دکترمراد عنادی؛ مدیرعامل مؤسسه جام‌جم، پژوهشگر و نویسنده کتاب «فرمانروایان الموت» است که چاپ دوم آن در نمایشگاه کتاب امسال و در غرفه نشر پردازش عرضه می‌شود. او در گفت‌و‌گو با خبرنگار ما درباره سریال الحشاشین معتقد است، این مجموعه که در جهان عرب طی ماه رمضان پخش شد، تلاش داشته است ریشه داعش یا رادیکالیسم سلفی را به نزاریان الموت و حسن صباح به‌ویژه برگرداند. همچنین در پروژه الحشاشین سعی کرده‌اند افسانه‌ها را نیز وارد سریال کنند، مثلا داستان سه یار دبستانی یعنی خواجه نظام‌الملک، حسن صباح و خیام که نخستین‌بار از سوی رشید‌الدین فضل‌ا... مطرح شد بعدها در دیباچه ترجمه انگلیسی رباعیات خیام توسط ادوارد فیتزجرالد یادآوری گردید. ولی به‌گفته خاورشناس و استاد تاریخ، مارشال هاجسن: انگار آن را بعدها خود نزاری‌ها ساخته و پرداخته‌اند.عنادی که مطالعات مختلفی درباره حسن صباح داشته، می‌گوید: شماری از پژوهشگران اعتقاد دارند او متولد ایران بوده و درست است که اجدادش یمنی بوده‌اند اما از آنجا که یمن از دوره هخامنشی، اشکانی و ساسانی به بعد در گستره ایران فرهنگی بوده، صباح به‌دنبال استقلال ایران و حفظش بوده به‌ویژه یکی از شعارهاش در انتقاد از امپراتوری سلجوقی بر این مبناست که چرا با این همه قدرت و گستردگی باید سلجوقیان به‌دنبال تاییدیه گرفتن از خلافت عباسیانی باشند که نیرو و عده خاصی ندارند!  این کارشناس رسانه با بیان این‌که پرداختن به حسن صباح به‌دلیل شخصیت رازآلود و کاریزماتیکش برای مخاطبان خودبه‌خود جذاب است، می‌افزاید: این ساخته مصری‌ها بحث‌هایی را برانگیخته، مثلا روایتی هدف سریال را به ضدیت با اخوان ارجاع می‌دهد و روایتی بر ضدیت با شیعه ارائه می‌کند. به نظر می‌رسد الحشاشین جای بررسی و نقد بسیاری دارد، ولی بهتر است در کشور خودمان سرمایه‌گذاری واقع‌بینانه‌ای انجام بگیرد و درباره صباح یک سریال دقیق و هماهنگ با واقعیت‌های موجود ساخته شود. فضاها، تصاویر و لوکیشن‌های سریال هیچ‌کدام در ایران و مربوط به ایران و فرهنگش نیست و همه و همه در کشوری عربی و عرب‌زبان است. وی با تأکید بر این‌که بعدها جریان اسماعیلیه با صوفی‌گری و دراویش ترکیب و ادغام می‌شود تا زمان قاجار که بخشی از آنها به هند مهاجرت می‌کنند و آنجاست که میان آنها و انگلستان پیوندهایی برقرار می‌شود، می‌گوید: اسماعیلیه کنونی (به‌ویژه آقاخانیه) با آن اسماعیلیه تاریخی شاید از نظر نوستالژی و اسطوره‌ای به کیش حسن صباح وفاداری‌هایی داشته باشند وگرنه کلا چنین به نظر می‌رسد که سبک زندگی و شیوه تفکرشان کاملا عوض شده و از ماکت حسن صباح فقط به‌دنبال بهره‌برداری تاریخی و اعتباری برای خودشان هستند. اسماعیلیه فعلی خیلی حساسیت‌های مذهبی ندارد که همکاری با آنها را برنتابد. تساهل در نگاه‌شان موج می‌زند و به آن اصول سخت و سفت که صباح داشته، رویکرد و گرایشی ندارند. خود صباح براساس اسناد تاریخی، شخص بسیار معتقد و متشرعی بوده تا جایی که حتی با پسرانش به‌خاطر گناه یا کار غیرشرعی برخورد شدید کرده یا دخترانش که امورات زندگی‌شان را با نخریسی و دوک‌ریسی اداره می‌کردند و در کل زندگی بسیار ساده‌ای در پیش گرفته بودند و مقررات شریعت را به‌شدت رعایت می‌کردند. افزون بر این، فقر منابع مکتوب و دسترس نبودن منشور حسن صباح در مجموع رهبران جدیدشان را به تفسیر به رای گرایش داده و فرمان‌های من‌درآوردی که حتی خیلی از نگره و تفکر حسن صباح فاصله دارد.